Een logo met mijn eigen naam, dat betekent dat ik nu toch echt voor mezelf ben begonnen, in Frankrijk! ‘Ik Vertrek’ is er niets bij…Hoe ik tot deze beslissing ben gekomen? Je leest het hier.
Sinds ik naar Frankrijk ben verhuisd in 2011 heb ik verschillende banen gehad. Eerst in Parijs en nu in Lyon. Ik begon als vertaler en tekstschrijver, ik werkte in de marketing als country manager voor de Benelux en heb uiteindelijk zelfs een baan als marketing analist gehad. Elke baan had een connectie met Nederland en de Nederlandse markt. Dit is niet alleen leuk, het is ook mijn grote voordeel hier! Als Nederlander die ook Frans spreekt heb je als snel een streepje voor bij een internationale functie.
Het werken in internationale teams was één van mijn grootste drijfveren. Het werken met Italianen, Spanjaarden, Grieken, Colombianen, Denen, Duitsers, Turken, Amerikanen en natuurlijk Fransen en andere Nederlanders zorgde voor de nodige communicatieproblemen, maar ook voor heel veel leerprocessen en leuke vrienden! En toch, na 4 verschillende functies te hebben gehad, in vier verschillende Franse bedrijven heb ik besloten om voor mezelf te gaan beginnen.
Waarom? Omdat ik te weinig motivatie haalde uit het behalen van targets voor een, voor mij, nietszeggend bedrijf. Ik had het idee dat ik niet voor mezelf aan het werk was, maar voor de rijke Franse baas. En dat is letterlijk gezien natuurlijk ook het geval. Daar komt bij dat de werkdagen in Frankrijk en dan vooral in Parijs erg lang zijn. Je begint, voor Nederlandse begrippen, laat – rond een uur of half 10 – en je gaat door tot minstens 7 uur. Tel daar een reistijd van een uur bij op in Parijs en je hebt ’s avonds gewoon geen tijd meer voor jezelf. 8 uur thuis, eten koken, eten, een beetje tv kijken en je kunt naar bed, om de volgende dag weer opnieuw te beginnen…
In Parijs had ik hierdoor vaak het idee dat mijn leven maar een beetje door hobbelde. De Fransman, met zijn afwijkende werktijden, had bovendien maar 1 keer in de 6 weken een weekend met mij samen vrij. Samen eropuit trekken moest gepland worden en telkens was er de afweging, gaan we ergens heen of genieten we een keer van een weekend thuis?
Dit is nu einde verhaal! Na de verhuizing naar Lyon, een paar maanden geleden, ben ik zogezegd voor mezelf begonnen als Nederlands vertaler en copywriter. Dit is een hele uitdaging en gaat dan ook niet zonder slag of stoot. Toch ben ik tot nu toe tevreden over de voortgang van mijn werk en het nieuwe leven dat hierbij komt. Op deze blog zal ik af en toe wat schrijven over mijn belevenissen als Franse ZZP’er en de bijbehorende bureaucratie – oh mon dieu!
